Bebekleri Tuvalete Alıştırma Metodları
Özgür - 10.03.17 tarihinde yayınlandı.
Bebekleri Tuvalete Alıştırma Metodları
BEBEĞİ İLK YILIN İKİNCİ YARISINDA TUVALETE ALIŞTIRMA METODU:
Eğer bir bebek her gün aynı saatte kakasını yapıyorsa bazı anne ve babalar o 7 – 12 aylıkken her gün aynı saatte kendisini tuvalete oturturlar. Bebeğin eğitiminin mümkün olduğu kadar erken başlamasını isteyen anne ve babalar için bu makul bir metottur bence. Bebek vücudunun alt kısımlarını biraz kontrol edecek duruma gelmiştir ve rahat rahat dik oturabilmektedir. Eğer bebek kahvaltıdan sonra on dakika içinde kakasını yapabiliyor ise bu iş çabucak başarılır ve bebeğin fazla oturmaktan dolayı sabırsızlanmasına da imkân kalmaz. Bu eğitimin ilk devresidir tabii. Çünkü bir yaşından küçük bir bebek henüz ne yaptığının pek farkında değildir. Hem kendisi bir sorumluluk da yüklenmemektedir. O sadece tuvalete oturmaya ve belirli şeyleri orada hissetmeye alışmıştır. Buna eğitime hazırlık diyebilirsiniz. Eğer o öğleden sonra tekrar dışarıya çıkan bir bebekse bunun belirli bir saatte olma ihtimali azdır. Onun için bebeğin kakasını yakalamaya kalkmamak daha doğrudur.
Eğer bebeğin günün ilk kakası belirli bir saatte değilse o zaman bu şartlarda kaka vaktini yakalamamaya çalışmak daha yerinde olur. Bebeği bu yüzden sık sık tuvalete oturtur ve kendisini uzun süreler orada bırakırsanız onun sabırsız ve asi olmasına sebebiyet verirsiniz. (Bir yıl civarındaki çocukların sabırsız olmaları normaldir.)
BİR ÇOCUĞUN İKİNCİ YILIN BİRİNCİ KISMINDA ALIŞTIRILMASI:
Bir çok anne ve babalar ikinci yılın birinci yarısında tuvalet eğitimine başlarlar. Çocuk daha büyümüş gibidir. O vücudunun kısımlarını fark etmektedir ve eğer fırsat çıkarsa o idrarını ve kakasını da fark edecektir. Eğer çocuk belirli saatte dışarı çıkıyorsa kendisini beş, on dakika kadar tuvalete oturtabilirsiniz. Bebek orada kakasını yaparsa bu onun üzerinde etki yapar ve anne de tatlı teşvik edici sözlerle onun memnunluğunu arttırır. Haftalar geçtikçe çocuk bu başarısıyla daha da gururlanacaktır. Böylece asıl eğitime yaklaşılmış olur. Çünkü çocuk bir iş başardığı fikrini edinmeye başlamıştır ve bağırsak hareketini böyle öğrenmelidir.
Pek çok çocukta ikinci yılın başlarında bu şekilde eğitime başlamak genellikle başarılı olmakta ve özellikle çocuk yumuşak başlıysa daha iyi netice alınmaktadır. En fazla rastlanan problem çocuğun birdenbire bağımsızlık hissini geliştirmesi ve kakasına karşı bir düşkünlük duymasıdır. Çocuk bu yüzden haftalar veya aylarca işbirliği yapmayı reddedebilir, özellikle bebek inatçı tipse onun bu çağdaki hakları ve gururu konusundaki hassaslığını göz önüne almak yerinde olur. Çocuğa dostça davranmalı ve emretme yerine ustalıkla kendisini tuvalet eğitimi konusunda teşvik etmelidir.
İKİNCİ YILIN İKİNCİ YARISINA KADAR BEKLEYEREK ÇOCUĞU HABER VERMESİ İÇİN TEŞVİK METODU:
Bir çok anne ve babalar çocuğu tuvalete alıştırmakta ilk adımı atmayı istemezler. Onlar çocuğun ikinci yılın ortalarında veya son yarısında daha fazla ilgi göstereceği çağı beklerler. Bence bu çağ en uygun olanıdır.
Bazı çocuklar bu çağda bağırsak hareketleri veya idrar konusunda öyle hassas olurlar ki, kendilerini teşvike gerek kalmadan onlar durumu haber verirler.
Haber vermeyen fakat kahvaltıdan sonra hemen dışarı çıkan çocukları bir buçuk yaşlarından itibaren bir kaç gün kısa sürelerle tuvalete oturtmalıdır. Çocuk dışarı çıkınca anne memnunluğunu belirtmeli ve çocuğa ertesi gün hazır olduğu zaman kendisine haber vermesini söylemelidir. Çocuk bu yaşta annesinin fikrini çok daha kolaylıkla kabullenecektir.
Eğer çocuk bezini veya külotunu kirlettiği için rahatsız oluyorsa durumu haber vermesini, o zaman tuvalete oturtulacağını ve büyükler gibi rahat olacağını anlatmalıdır.
Eğer ikinci yılın ikinci yarısında çocuğun dışarı çıkması muntazam değilse ve o hala ilgi göstermiyor, rahatsız olmuyor veya sinirlenmiyorsa anne ona eğitim külotunu giydirip bütün gün öyle bırakır. Ya da halısız bir odada çocuğa yarım gün kadar külot giydirmez. Böylece çocuk dışarı çıkarken ne olduğunu anlar. Sonra anne bir daha ki sefere kendisine bunu önceden haber vermesi için çocuğu teşvik eder.
Annenin çocuğun haber vermesi için onu teşvik etmesi ağır ağır ve ustalıkla yapılmalıdır. Çocuğa bağırıp çağırmayın. Hem aynı şeyler çocuk bunları anlayana kadar bir kaç hafta tekrarlanmalıdır. Çocuk başlangıçta altına kaçırdıktan sonra annesine haber vermeye başlayabilir. Bu da anne ve babaya öyle görünmese bile bir ilerleme işaretidir. Çocuk bunu söylediği için övülmeli ve ertesi gün de haber vermesi için teşvik edilmelidir. Böylece kakası tuvalete veya oturağa gidecek ve kendisinin altını temizlemeye de ihtiyaç kalmayacaktır.
En önemli husus annenin çocuğu teşvik etmesi dostluk göstermesi ve ertesi gün konusunda da iyimser gözükmesidir. Anne, kendisinin, babanın, kız ve erkek kardeşlerin, arkadaşların tuvalete gittiklerini anlatmalıdır. Çocuğa onun her gün büyüdüğünü, temiz ve kuru olmanın ne kadar hoş olduğunu söylemelidir. Ben her gün bir nutuk demiyorum ama sadece bir kaç kelimeyle durum hatırlatılmalıdır.
Bütün bunlar büyük sabır ister. Bazı gün anne sinirlenip kızabilir çünkü belirli bir gelişme yoktur ortada. Eğer ilerleme kaydetmiyorsanız bu gayretten bir kaç gün veya hafta vazgeçin. Kendinizi sinirlendirmemeniz daha iyi olacaktır. Çocuğu azarlamak, cezalandırmak veya utandırmak da hatalıdır. Eğer teşvik etmek netice vermiyorsa sert usuller sizin daha da gerilemenize sebep olacaktır.
